"پنجره بحرانی"
نکته گیج کننده در مورد زبان آموزان مسن تر - چیزی که نویسندگان مطالعه جدید نیز دریافتند - این است که به نظر می رسد آنها در تسلط بر برخی، اما نه همه پدیده های دستوری، مشکلات بیشتری دارند.داستان و یادگیری یک زبان
یک مثال خوب برای این واقعیت این است که در زبان انگلیسی، اکثر افعال باید یک "s" به آنها در سوم شخص مفرد اضافه شود: بنابراین I/you/we/ they walk but he/she walks است. بسیاری از زبانآموزان زبان دوم، حتی اگر تسلط شگفتانگیزی بر واژگان داشته باشند، حتی قوانین گرامری نسبتاً ساده را اشتباه میگیرند. با این حال، به نظر میرسد که اگر زبان را در سنین پایینتر یاد بگیرید، تسلط بر انواع ساختارهایی که زبانآموزان مسنتر مدام با آنها دست و پنجه نرم میکنند، آسانتر خواهد بود، و همین امر برای به دست آوردن لهجه بومیمانند نیز صادق است.
زبان شناسان در مورد دلیل دشواری بسیاری از سخنوران قدیمی در تسلط کامل بر این گریزان ترین بخش های دستور زبان، اختلاف نظر دارند. برخی - از جمله نویسندگان مطالعه شناخت - با فرضیه "پنجره انتقادی" مشترک هستند. آنها پیشنهاد می کنند که ما یک مکانیسم ویژه در مغز خود داریم که به طور خاص ما را قادر می سازد یک زبان را یاد بگیریم، و این مکانیسم در دوران بلوغ "خاموش" می شود - سنی که اکثر گویندگان بر زبان مادری خود تسلط دارند.
سایر محققان استدلال می کنند که هیچ چیز خاص زبان در مورد عملکرد کمی بدتر زبان آموزان مسن تر وجود ندارد. در عوض، آنها پیشنهاد می کنند که این به تغییرات شرایطی بستگی دارد که با افزایش سن افراد اتفاق می افتد، مانند داشتن زمان کمتر برای یادگیری، کاهش توانایی عمومی ما برای یادگیری و مهارت های حافظه ما، و احساس هویت پایدارتر.کتاب زبان برای همه زبان آموزان
"پنجره بحرانی"
نکته گیج کننده در مورد زبان آموزان مسن تر - چیزی که نویسندگان مطالعه جدید نیز دریافتند - این است که به نظر می رسد آنها در تسلط بر برخی، اما نه همه پدیده های دستوری، مشکلات بیشتری دارند.داستان و یادگیری یک زبان
یک مثال خوب برای این واقعیت این است که در زبان انگلیسی، اکثر افعال باید یک "s" به آنها در سوم شخص مفرد اضافه شود: بنابراین I/you/we/ they walk but he/she walks است. بسیاری از زبانآموزان زبان دوم، حتی اگر تسلط شگفتانگیزی بر واژگان داشته باشند، حتی قوانین گرامری نسبتاً ساده را اشتباه میگیرند. با این حال، به نظر میرسد که اگر زبان را در سنین پایینتر یاد بگیرید، تسلط بر انواع ساختارهایی که زبانآموزان مسنتر مدام با آنها دست و پنجه نرم میکنند، آسانتر خواهد بود، و همین امر برای به دست آوردن لهجه بومیمانند نیز صادق است.
زبان شناسان در مورد دلیل دشواری بسیاری از سخنوران قدیمی در تسلط کامل بر این گریزان ترین بخش های دستور زبان، اختلاف نظر دارند. برخی - از جمله نویسندگان مطالعه شناخت - با فرضیه "پنجره انتقادی" مشترک هستند. آنها پیشنهاد می کنند که ما یک مکانیسم ویژه در مغز خود داریم که به طور خاص ما را قادر می سازد یک زبان را یاد بگیریم، و این مکانیسم در دوران بلوغ "خاموش" می شود - سنی که اکثر گویندگان بر زبان مادری خود تسلط دارند.
سایر محققان استدلال می کنند که هیچ چیز خاص زبان در مورد عملکرد کمی بدتر زبان آموزان مسن تر وجود ندارد. در عوض، آنها پیشنهاد می کنند که این به تغییرات شرایطی بستگی دارد که با افزایش سن افراد اتفاق می افتد، مانند داشتن زمان کمتر برای یادگیری، کاهش توانایی عمومی ما برای یادگیری و مهارت های حافظه ما، و احساس هویت پایدارتر.کتاب زبان برای همه زبان آموزان